Filmy koszmar, samobójstwo

Zdruzgotana po niespodziewanej śmierci męża, Beth (Rebecca Hall) zostaje sama w domu nad jeziorem, który dla niej zbudował. Stara się najlepiej jak potrafi, ale dopadają ją koszmary. Na miejscu ma niepokojące wizje, wbrew radom przyjaciół zaczyna grzebać w dobytku męża, chcąc odpowiedzi. To, co znajduje, to tajemnice zarówno dziwne, jak i niepokojące, kobieta postanawia jest rozwiązać.

Czarnoskóry chłopak wyjeżdża ze swoją dziewczyną na weekend, by poznać jej rodziców. Miłe spotkanie zamienia się stopniowo w koszmar.

Film opowiada o tytułowej służącej, która trafia do domu japońskiej bogaczki. Akcja toczy się w czasach japońskiej okupacji Korei i oparty jest na powieści zatytułowanej Fingersmith autorstwa Sarah Waters.

Bohater "Dzikiej gruszy", absolwent pedagogiki Sinan, przed ostatnimi egzaminami wraca do rodzinnego Çan w północno-zachodniej Turcji. Jako przybysz z większego miasta patrzy z mieszanką niechęci i pobłażania na prowincjonalną społeczność, którą opuścił przed laty. Stopniowo jednak życie w Çan angażuje go coraz bardziej, a marzenia o sukcesie - i wymarzonej karierze pisarza - okazują się trudne do urzeczywistnienia.

Kiedy młoda zakonnica odbiera sobie życie w klasztorze w Rumunii, nękany zmorami z przeszłości ksiądz (Demian Bichir) i nowicjuszka (Taissa Farmiga), która ma właśnie złożyć śluby zakonne, zostają wysłani przez Watykan, aby zbadać tę sprawę. Wspólnie odkrywają niechlubny sekret zakonu. Ryzykując nie tylko własnym życiem, ale też swą wiarą i duszami, stawiają czoła złowrogiej sile pod postacią tej samej demonicznej zakonnicy, która po raz pierwszy przerażała widzów w Obecności 2. Natomiast opactwo staje się straszliwym polem walki toczącej się między żywymi i potępieńcami.

Młody Amerykanin imieniem Richard (Leonardo DiCaprio) zostawia za sobą cywilizację komputerów, telefonów komórkowych i gier video i wyrusza do Tajlandii, by poznać smak prawdziwej przygody. W obskurnym hoteliku w Bangkoku poznaje parę rówieśników z Francji, Etienne'a (Guillaume Canet) i Francoise (Virginie Ledoyen) oraz na wpół obłąkanego Anglika, Daffy'ego (Robert Carlyle), który opowiada mu o raju na Ziemi, "niebiańskiej plaży" na tajemniczej wyspie u wybrzeży Tajlandii. Richard zdaje sobie sprawę, że opowieść brzmi jak niedorzeczne bredzenie szaleńca i nikt przy zdrowych zmysłach nie dałby jej wiary. Richard namawia Francoise i Etienne'a, by towarzyszyli mu w wyprawie na "niebiańską plażę".

W piątej części akcja powraca do nawiedzonego domu w Amityville, w którym noc spędza piątka przyjaciół. Przed laty w domu tym został zamordowany ksiądz. Bohaterowie zaczynają być straszeni przez rozmaite duchy i nawiedzani przez wizje. Próby wydostania się z domu nie przynoszą żadnych rezultatów.

Pośrodku morza na platformie, położonej na starym polu minowym, mieszka bardzo nieszczęśliwy starzec, szalony naukowiec. Przyczyną jego smutku jest brak snów. Zdesperowany porywa dzieci z okolicznego portu, a następnie przenika do ich świadomości w celu zdobycia ich marzeń. Na ratunek małym więźniom przybywa uroczy siłacz One.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Krytyk literacki dostaje kasetę wideo, na której anonimowy autor nagrał bardzo osobiste historie z życia dziennikarza i jego rodziny. Policja odmawia współpracy, a główny bohater domyśla się, że autorem zdjęć jest ktoś z jego najbliższego otoczenia.