Filmy mężczyzna uderzający kobietę

Galia (Olga Kurylenko) jest Ukrainką, która w Izraelu jest płatną zabójczynią należącą do pewnego izraelskiego gangu. Kobieta pragnie jednak uciec od swoich prześladowców i wrócić do ojczyzny, by tam się spotkać ze swoją córeczką. Zaprzyjaźnia się z sąsiadką, Elinor (Ninette Tayeb), maltretowaną przez męża. Tymczasem Galia dostanie zadanie, któremu nie będzie w stanie sprostać.

Wieloletni przyjaciele, Vincent, François i Paul - odpowiednio menedżer biznesowy, lekarz i pisarz - od lat regularnie spotykają się, aby spędzać tydzień na wsi. Wspólne rozmowy, jedzenie i picie to główne elementy pobytu. Wszyscy są po pięćdziesiątce i zaczynają mieć lepsze lub gorsze chwile w życiu zawodowym lub osobistym.

Zamożna para decyduje się adoptować jakiegoś zwierzaka, ale zamiast kupić jakiegoś kociaka lub szczeniaka, zakupują umowę na przejęcie kontroli nad życiem kobiety z którą mogą zrobić praktycznie wszystko co im się spodoba...

Hiszpania, drugi wiek przed naszą erą. Skromny pasterz Viriato wiedzie proste życie w niewielkiej wiosce. Wszystko się zmienia kiedy do Hiszpanii wkraczają wojska Imperium Rzymskiego pod wodzą pretora Galby. Virtario postanawia walczyć z najeźdźcami i zostaje przywódcą rebeliantów.

Koniec XV wieku to czasy lokalnej anarchii, niekończących się wojen i bezprecedensowej deprawacji. Włoscy książęta kierują się mottem "exitus acta probat" - cel uświęca środki. Jego autor Niccolo Machiavelli znał osobiście Cezarego Borgię, zachwycał się nim i uczynił bohaterem "Księcia". W tym amoralnym świecie kwitnie jednak na niespotykana dotąd skalę nauka i sztuka. Leonardo da Vinci pracuje dla Cezarego, doradza mu przy ulepszaniu twierdz. Znajdując szczodrych mecenasów, tworzą w tym czasie Michał Anioł, Rafael, Botticelli. Na uniwersytety zjeżdżają łaknące wiedzy młode umysły z całej Europy. W sercu światowego porządku jest Watykan, który pełni funkcję sędziego w konfliktach pomiędzy świeckimi królestwami i cesarstwami. W Watykanie rządzi Rodrigo Borgia, człowiek którego imię stało się synonimem okrucieństwa i którego panowanie pozostało w pamięci potomnych jako jeden z najsmutniejszych rozdziałów historii Kościoła katolickiego. W bezpardonowej walce o władzę wykorzystywał czwórkę swoich dzieci: pierworodnego Juana, rozdartego miedzy wiarą, której sam nie wybierał i swoją ponurą i porywczą naturą Cezara, pełną ideałów Lukrecję i Goffreda, niewinne dziecko, dorastające na łonie rodziny pustoszonej konfliktami.

Po śmierci męża doktor Helen (Patricia Clarkson) zamieszkuje na opuszczonej wyspie. Pewnego razu po październikowej burzy morze wyrzuca na brzeg rozbitka z raną po postrzale. Kobieta przyjmuje przybysza pod swój dach. Nie wie, że nieznajomy odmieni całe jej życie.

Druga połowa XIII wieku. Na półwyspie Iberyjskim trwają walki pomiędzy królestwami chrześcijańskimi i muzułmańskimi. Chrześcijański rycerz Rodrigo powraca z wojny do domu. Po przyjeździe dowiaduje się, że jego zamek został zdobyty przez muzułmanów, a jego najstarszy syn został zamordowany przez wojowników Abu Bakra. Rodrigo poprzysięga zemstę.

Młody arystokrata Álvaro Mondego wpada w ręce grupy piratów dowodzonych przez kapitana Bocanegra i jego córkę Carmen. Wkrótce dowiaduje się, że są oni na tropie legendarnego skarbu, postanawia więc przyłączyć się do poszukiwań.

Frank Castle (Thomas Jane) zatrzymuje się w niebezpiecznej okolicy, gdzie wpada na gang, który terroryzuje mieszkańców.

Léos Carax na własnej skórze zweryfikował prawdziwość powiedzenia o rodzącym się w bólach sukcesie. Realizacja Kochanków z Pont-Neuf przeciągnęła się do trzech lat, pochłonęła 28 milionów dolarów i doprowadziła do rozpadu związku reżysera z Juliette Binoche. Na domiar złego film poniósł także komercyjną klęskę. Jednak z perspektywy czasu Kochankowie z Pont-Neuf wydają się najbardziej spełnionym artystycznie dziełem Caraxa. Historia skomplikowanej relacji łączącej bezdomnego cyrkowca i ślepnącą malarkę wypełnia melodramatyczny schemat zaskakującą energią. Gwałtowna opowieść o uczuciu rozpiętym między ekstazą a depresją ostatecznie brnie w stronę rzadko spotykanego u Caraxa optymizmu. W słynnym finale tonący w Sekwanie bohaterowie zostają wciągnięci na pokład barki rodem z klasycznej Atalanty. Wymowna scena nie pozostawia wątpliwości: wirtuozeria Caraxa dorównała klasie samego Jeana Vigo.