Komedia 1972

Frédéric (Bernard Verley), wspólnik w firmie biznesowej, żonaty i ojciec dziecka, które niedługo skończy dwa lata, kocha swoją żonę Hélène (Françoise Verley), nauczycielkę angielskiego. Jednak już od jakiegoś czasu zastanawia się nad swoim związkiem z kobietami, z własnymi oraz z tymi, których spotyka i obserwuje na co dzień. Zauważa też dyskretną udrękę, która dręczy go po południu. Pewnego dnia kochanka jednego z jego przyjaciół z dzieciństwa ponownie się z nim łączy. Nazywa się Chloe: (Zouzou) jest niezależna, impulsywna, żądna przygód, zdesperowana. Niesie jej pomoc materialną i moralną, ale wkrótce czuje do niej znacznie coś więcej…

Młode kobiety są porywane w okolicach Los Angeles. Zorro leci na ratunek.

Młody lekarz Paul (Jean-Paul Belmondo) żeni się z kaleką i brzydką córką Christine (Mia Farrow) właściciela świetnie prosperującej kliniki, ale prawdziwym uczuciem obdarza piękną szwagierkę Martine (Laura Antonelli).

Historia rozgrywa się w latach 20-tych ubiegłego wieku w Rydze. Właśnie tutaj z wielkimi pieniędzmi uciekł z Rosji handlowiec Edgar Ceplis, gdzie zorganizował spółkę akcyjną produkcji cegły i zaczął inkasować zyski. Próby eksportu cegieł nie powiodły się, gdyż surowiec okazał się kiepski. Wkrótce i rynek wewnętrzny zaczął odmawiać takiego towaru. Zbywszy wszystkie akcje, Ceplis na pewien czas przyczaił się i zaczął planować nowe ryzykowne przedsięwzięcie...

Pewne małżeństwo opuszcza swą wioskę, położoną nad brzegiem pięknej ałtajskiej rzeki i udaje się do miejscowości odpoczynkowej na urlop. Wioska i życie jej mieszkańców – żniwa, pijatyki i śpiewy zostały ukazane w formie dokumentu. Podróż do Moskwy pełna jest zabawnych sytuacji, które wywołują u widza zarówno śmiech jak i wzruszenie. Para małżonków nawiązuje w pociągu znajomość, między innymi z czarującym złodziejem i z naukowcem – lingwistą, który oferuje im nocleg w swoim mieszkaniu w Moskwie. W końcowej części filmu małżonkowie docierają wreszcie nad upragnione morze.

Jest to znakomity przykład szydzenia z mediów i propagowanych przez nie wartości moralnych. Scenariusz oparty jest na książce doktora Davida Reubena pod tym samym tytułem i w samym filmie Allen udziela zabawnych odpowiedzi na pytania postawione przez dobrego doktora. W szeregu nowelek filmowych budujących cały film występuje plejada gwiazd a wśród nich obok niepowtarzalnego Woody'iego Allena możemy podziwiać Johna Carradine'a, Burta Reynoldsa czy Tony'ego Randalla.

W 1969 roku Erik Balling zrealizował komedię Gang Olsena. Jej powodzenie skłoniło do kontynuowania przygód bohaterów. Wielki skok gangu Olsena jest czwartym filmem serii o przygodach Egona, Benny'ego i Kjelda, mieszkańców przedmieść Kopenhagi, marzących o wielkich sukcesach w zawodzie włamywaczy.

Rywalizacja pomiędzy dwiema rodzinami – familią szalonej Divine, a rodem Connie i Raymonda. Obie z rodzin sądzą, że to im należy się niechlubne miano najohydniejszych i za wszelką cenę będą chciały to sobie udowodnić. W wyniku konkurowania ze sobą dojdzie do mnóstwa starć.

Camille Bliss skazana za wielokrotne morderstwa najbliższych opowiada o swym życiu młodemu socjologowi, który pod jej urokiem postanawia dowieść niewinności dziewczyny, nie zdając sobie sprawy, iż jest bezwolnym narzędziem w jej rękach.

Kierownik przedszkola, Troszkin, okazuje się jak dwie krople wody podobny do bandyty o przezwisku „Docent”, który ukradł archeologicznej ekspedycji unikatowy hełm Aleksandra Macedońskiego. Milicja umieszcza Troszkina w złodziejskim środowisku; ma on odgrywać rolę swojego sobowtóra. Wkrótce jego życiu grozi śmiertelne niebezpieczeństwo…